Stojan Aralica (dvostran rad)

Autor: Stojan Aralica 
Tehnika: crtež 
Dimenzije: 27x18 cm - papir 

Sa jedne strane portret Duska Radovića

Stojan Aralica, slikar i grafičar, prve pouke iz slikarstva dobio je u privatnoj školi Henriha Knira u Minhenu. Godine 1910. upisuje se u klasu Karla Mara na minhenskoj Visokoj školi za likovnu umetnost, a dve godine kasnije prelazi u klasu Ludviga Herteriha. Po izbijanju rata dolazi u Zagreb i otvara privatnu slikarsku školu. Potom odlazi u Prag, gde pohađa grafički odsek Akademije za likovnu umetnost, kod Augusta Bremsa, a potom kod Maksa Švabinskog.

Po povratku u Zagreb zaposlio se kao šef grafičkog odeljenja u zagrebačkim Novostima, pa kao nastavnik u zagrebačkoj gimnaziji. U peridu od 1925-1934 boravi u Parizu, od toga jednu godinu u ateljeu Andre Lota. Učestvuje na izložbama Jesenjeg salona, Salona nezavisnih i Salona Tiljerije. Leta uglavnom provodi na Rabu, u Lici, Otočcu, Rovinju, Dubrovniku, gde istovremeno i slika.

Bio je član ULUS-a i umetničkih grupa Oblik, Dvanaestorica i Šestorica. Samostalno je izlagao u Zagrebu, Osijeku, Karlovcu, Beogradu, Splitu, Stokholmu, Somboru. U Otočcu je 1972. osnovao fond Stoajna Aralice.

Njegov opus čini preko 1500 umetničkih dela. On se hronološki može podeliti na minhensku, parisku, zagrebačku i beogradsku fazu, sa jasno određenim stilskim obeležjima. U prvoj fazi vidljivi uticaji akademizma i secesije. Počinje sa portetima i sakralnim motivima, da bi potom nastavio da radi portete i aktove. U Parizu iz osnova menja umetnički pristup, a najčešći motivi su mu pejzaž i mrtva priroda. U vreme kada je živeo u Zagrebu slikao je prevashodno intimne isečke predela sa Jadrana. To je najuspešnije doba njegovog stvaralaštva, sa slikama punim topline, svetlosti i intezivne čiste boje.

Izabran je za člana SANU i JAZU i dobio niz priznanja i odlikovanja: Oktobarsku nagradu grada Beograda, Nagradu AVNOJ-a, Orden Republike sa zlatnim vencem.