Steva Todorović-Svojstvo kulturnog dobra-160x132

SVOJSTVO KULTURNOG DOBRA-MUZEJSKI PRIMERAK
Steva Todorović (1832-1925)

Kompletna restauracija slike je završena
Tehnika: Ulje na platnu
Godina nastanka : 1904 g.   
Dimenzija bez rama: 124x96
Dimenzija sa ramom: 160x132  Orginalni ram je RESTAURIRAN. Takođe je izrađen 1904. g. u jednoj od Bečkih radionica.  
Sertifikati dva istoričara umetnosti
Motiv: Fridrih Pops i njegova supruga Ruža

Fridrih Pops je rođen 25. 11. 1874 godine u Beogradu za vreme Kneževine Srbije. Potiče iz jevrejske porodice Samuila i Karoline Pops. Otac mu je po zanimanju bio lekar i predsednik Aškenaske opštine u Beogradu. Fridrih je u Beogradu završio osnovnu školu i Prvu mušku gimnaziju. Posle mature, proveo je godinu dana na abiturijentskom kursu Ekonomskog fakulteta Univerziteta u Beču. Završio je studij prava na Pravnom fakultetu Univerzitetu u Beogradu. Posle studija, kraće vreme je radio u sudu a zatim u Ministarstvu spoljnih poslova Kraljevine Srbije. Advokatsku kancelariju otvorio je 1901 godine u Beogradu. Kao rezervni oficir vojske Kraljevine Srbije, učestvovao je u Prvom svetskom ratu. Za ratne zasluge, odlikovan je Zlatnom medaljom za hrabrost. Nakon povlačenja preko Albanije, otišao je u Švajcarsku na lečenje, te je u Cirihu usavršio pravne nauke, a titulu doktora stekao je 1918 godine. Fridrih se vratio u Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca (SHS) tj. Beograd 1919 godine. Učestvovao je u radu na donošenju Zakona o jevrejskoj verskoj zajednici Kraljevine SHS. Bio je član Jugoslovenske demokratske stranke. U Beogradskoj opštini je od 1919 do 1936 bio odbornik i zamenik predsednika 1920 godine. U više navrata, predstavljao je Beograd u inostranstvu. Za narodnog poslanika kandidovan je više puta.  Bio je inicijator i glavni organizator podizanja Beogradske sinagoge u Kosmajskoj ulici, koja je osveštana 1926 godine.    Odmah po oslobođenju, započeo je obnovu rada SJOJ-a. Fridrih Pops je preminuo u Beogradu 25. 5. 1948 godine
 

Rođen je 13. aprila 1832. godine u Novom Sadu. Roditelji su mu bili Jovan Todorović - Hercegovac, i Jelena, - Srbijanka, rođena u Belom Potoku a odrasla u Zemunu. Njegov deda (po ocu) je sa dva sina Jovanom i Stevanom prešao 1806. godine iz Hercegovine, u Beograd. Posle bavljenja - oporavka u Bežaniji, stigao je u Novi Sad gde se nastanio i oženio.

Od 1839. do 1846. godine živeo je Steva u Segedinu, gde je završio osnovnu školu (učitelj mu je bio đakon Dimitrije Popović, brat od strica Đure Daničića) i pet razreda gimnazije.   Otac ga je 1846. godine odveo u Beč, gde je upisao Licej, nameravajući da završi filozofiju.  

Kao svršeni akademac - umetnik Todorović se vratio u Novi Sad 1855. godine. Tu se upoznaje sa gimnazijskim profesorima Đorđem Natoševićem, Jovanom Đorđevićem i Gavrilovićem. Sa njima je kao istomišljenicima počeo da "gaji" gimnastičko vežbanje u Velikoj novosadskoj srpskoj gimnaziji. Prelazi 1856. godine u Beograd prateći kao pevač, Kornelija Stankovića na njegovoj muzičkoj turneji po srpstvu. Oduševljen onim što je video i doživeo u središtu srpstva, rešio je da tu ostane. Definitivno se preselio 1857. godine, živeći po hotelima. Prvo se smestio kod prijatelja iz bečkih dana, književnika Ljubomira Nenadovića u hotelu "Grand", a ubrzo prešao kao samac u hotel "Srpski kralj". Kada su prošla tri meseca provedenih u tom hotelu, nastao je pozamašan dug vlasniku Stevanu Mirkoviću. Da bi izvukao novac od dužnika slikara, gostioničar je izneo njegove slike na Veliki trg da ih proda. I uspeo je na toj uličnoj izložbi, koju je najavljivao opštinski dobošar, sve da rasproda za "tili čas". Osam slika otišlo je u Pančevo, kod istog kupca štampara Švabe, Vitišlagera. Steva se skrasio 1857. godine u kući sveštenika-slikara Milije Markovića.

Te 1857. godine osnovao je Todorović u Beogradu, kod Markovića, prvu beogradsku Slikarsku školu, koja je radila do 1865. godine. Zbog velikog broja polaznika - učenika (preko 80), njeno sedište je preseljeno iz MIlijine kuće na Šancu, u "Turski han", veću zgradu na Kraljevskom trgu. Među najpoznatije a i prve učenike spadaju Milan Kujundžić "Aberdar" i Ljuba Kajević. Prvu izložbu tzv. "javni čas" za polaznike te privatne umetničke škole tu je organizovao trećeg dana Uskrsa 1859. godine.

U Beogradu ubrzo pokreće "Prvo srpsko društvo za gimnastiku i borenje" (beogradsko). Društvo je bilo aktivno dok on nije otišao u Italiju. Steva je bio preteča Sokolskog pokreta kod Srba.

Živeo je i radio u Beogradu. Spada među najplodnije slikare romantičare u nas; naslikao je 30 istorijskih kompozicija, preko 300 portreta i oko 700 ikona. Umro je 22. maja 1925. godine.

SVAKA PROVERA JE MOGUĆA-LIČNA KOLEKCIJA
POGLEDAJTE SVE SLIKE NA KP IZLOGU!   
https: //keepers-of-history. kpizlog. rs/