FRAUREUTH - Četiri dezertna tanjira (1909-1923)

Dimenzije

Prečnik: 18,5 cm
Visina: 2 cm

Ukupna težina: 500 g

Sitni, jedva vidljivi tragova pribora na dnu.
Zlatna boja na rubu i u unutrašnjosti je mestimično izbledela - vidljivo je na slikama.

Štampani žig na dnu:

(Inicijali) FP (spojeni, kao sa ogledalom između, za Pozellanfabrik Fraureuth, u krugu, s biskupskom kapom na vrhu)
Fraureuth (polukružno, ispod kruga)

Podglazurno utisnuti žig na dnu:

(Inicijali) FP (spojeni, kao sa ogledalom između, za Pozellanfabrik Fraureuth, u krugu, s biskupskom kapom na vrhu)

Prvi, štampani žig, “ Pozellanfabrik Fraureuth AG” koristila je od 1909. do 1923. godine, a drugi, podglazurno utisnut, (sa tačkom posle inicijala), od 1899. do 1922. godine. Prdemeti na kojem se nalaze oba žiga mogao je biti proizveden između 1909. i 1922. godine.

“ Porzellanmanufaktur Rö mer &Foedisch” u mestu Fraureuth (Frarojt), u nemačkoj saveznoj državi Saksonija, osnovao je 1865. godine Georg Bruno Foedisch (Georg Bruno Fediš, 1835 - 1885) zajedno sa rođakom Arvedom von Rö mer (Arved fon Remer). Proizvodnja posuđa počela je sa 60 radnika i dve peći. Već 1879. godine fabrika je dobila prvu nagradu na Svetskoj izložbi u Sidneju za svoj porcelan u kobalnoj i zlatnoj boji.
1885. godine fabrika je imala 600 zaposlenih.
1889. godine reduzeće je postalo akcionarsko društvo: “ Pozellanfabrik Fraureuth AG” , jedan od najvećih proizvođača porcelana u Nemačkoj.
1918. godine pri fabrici je osnovano odeljenje za umetnički i luksuzni porcelan. Da bi mogla da zadovolji potražnju, kompanija je osnovala podružnice u Dresdenu (Drezden) I Lichteu (Lihte), i otkupila čuvenu “ Wallendorfer Porzellanmanufaktur” , osnovanu još 1764. godine. U tom periodu, kompanija je imala preko 1200 zaposlenih. Dobro upravljanje i angažovanje poznatih dizajnera, omogućili su da fabrika stekne značajan ugled, a njeni proizvodi izvozili su se Francusku, Englesku, Ameriku, Australiju, Kinu, Južnu Afriku i Indiju.
1923. godine završena je kolonija radničkih stanova, kao i nova, trospratna fabrika posuđa. Puštene su rad i tri nove tunelske peći, duge 76 metara, tada najmoderniji objekt takve vrste u Nemačkoj.
Međutim, različite okolnosti: tunelske peći koje su proizvodile loš kvalitet, sporovi unutar upravljača kompanijom i poreski dugovi, vodili su u postepen ali nezaustavljiv pad kompanije. Konačno, u januaru 1926. godine kompanija je objavila bankrot.

Prodaju se bez držača za tanjire.
(120/24-43/139-kp/1300)