Spomenica Srpskog vojnog vazduhoplovstva

SPOMENICA SRPSKOG VOJNOG VAZDUHOPLOVSTVA
Miodrag Tomić

Priređivači, Ognjan M. Petrović, Aleksandar M. Ognjević, Nenad M. Miklušev

Kruševac – Beograd, 2015.
Dvojezično izdanje Srpski/Engleski
Tvrd povez, format A4 (21cmx29cm)
Kvalitetan papir, 204 strane
Bogato ilustrovano sa 342 fotografije i 6 kolor avionskih profila

Sadržaj: Nova knjiga o istoriji Srpske Avijatike i Vojnog Vazduhoplovstva kroz memoarske beleske miodraga P. Tomica, sa preko 340 fotografija, 6 kolor profila i zanimljivig teksta.

„ Skoro da ne postoji knjiga koja ima za temu srpsko vazduhoplovstvo u Prvom svetskom ratu a da se u njoj ne spominje Miodrag P. Tomić, jedna od najznačajnijih figura od osnivanja srpske vojne avijatike. Tomić je bio među prvih šest pilota koji su završili pilotsku obuku u Francuskoj, imao je dugu i uspešnu letačku i komandantsku karijeru…

Pukovnik Miodrag P. Tomić, jedan od šestorice prvih srpskih pilota, nesumnjivo najuspešniji od njih, imao je dugu pilotsku, vazduhoplovnu, oficirsku i komandantsku karijeru. Veliki rat je završio kao najiskusniji srpski pilot u činu poručnika, sa tri vazdušne pobede, od kojih dve nepriznate. U službi Vazduhoplovstva vojske Kraljevine Jugoslavije, ostao je do Aprilskog rata 1941. Bio je na raznim dužnostima. Leteo je aktivno na svim tipovima aviona korišćenim do sredine tridesetih godina. Od 1939. godine bio je i ađutant Kralja Petra II Karađorđevića. U Aprilskom ratu je zarobljen i odveden u nemački logor. Posle rata nije želeo da se vrati u Jugoslaviju i, kako mu je supruga bila Amerikanka, emigrirao je u SAD. Umro je 1962. u Čikagu. “ – sa promocije knjige u Narodnoj biblioteci održane u četvrtak 5. novembra 2015.
UVODNA REČ PRIREĐIVAČA
Pukovnik Miodrag P. Tomić, jedan od šestorice prvih srpskih pilota, nesumnjivo najuspešniji od njih, imao je dugu pilotsku, vazduhoplovnu, oficirsku i komandantsku karijeru. Veliki rat je završio kao najiskusniji srpski pilot u činu poručnika, sa tri vazdušne pobede, od kojih dve nepriznate. U službi Vazduhoplovstva vojske Kraljevine Jugoslavije, ostao je do Aprilskog rata 1941. Bio je na raznim dužnostima. Leteo je aktivno na svim tipovima aviona korišćenim do sredine tridesetih godina. Od 1939. godine bio je i ađutant Kralja Petra II Karađorđevića. U Aprilskom ratu je zarobljen i odveden u nemački logor. Posle rata nije želeo da se vrati u Jugoslaviju i, kako mu je supruga bila Amerikanka, emigrirao je u SAD. Umro je 1962. u Čikagu. Imao je sva srpska i jugoslovenska odlikovanja a takođe i visoka francuska odlikovanja, među kojima dva Ratna krsta 1914-1916, dva 1916-1918, dve medalje Legije časti itd. Pukovnik Tomić je bio hrabar, disciplinovan, snalažljiv i pronicljiv pilot, vrlo sposoban i sa izraženim smislom za pilotažu. To je potvrdio tokom Velikog rata leteći u eskadrilama Srpske avijatike na Solunskom frontu, uglavnom u lovačkim jednose- dima. On je bio i ostao pilot-lovac, u pravom smislu te reči. O Tomićevom tekstu Tomićev neobjavljeni tekst, kucan na pisaćoj mašini, kojeg je kako sam kaže, napisao u nameri da sačuva od zaborava događaje iz početnih godina razvoja Srpskog vazduhoplovstva, bio je na žalost, nedostupan tokom mnogih godina. Srećom, tekst je sačuvan zahvaljujući svetski poznatom vazduhoplovnom istraživaču i piscu, g. Avgustu G. Blumeu iz SAD. Sticajem okolnosti, Blume je dostavio pre šest godina kopiju toga teksta g. Nenadu M. Mikluševu iz Novog Sada, a on ga je prekucao u izvornom obliku i omogućio određenom užem krugu entuzijasta da ga pročitaju. Jedan od ljudi koji su dobili tekst u internoj prepisci je i gospodin Aleksandar M. Ognjević. U proleće 2014. godine, gospodin Ognjević je kontaktirao gospodu N. Mikluševa i Ognjana M. Petrovića sa predlogom da se biografija pripremi za publikaciju, što je tada prihvaćeno i dogovoreno. Bila je to idealna prilika da se sa srpske strane obeleži stogodišnjica Velikog rata, kao i zapaženog učešća vazduhoplovstva Kraljevine Srbije u njemu. U ovoj knjizi, tekst je prenet, u najvećoj meri u originalnom obliku, s tim što su izvršene određene jezičke dorade. Zadržan je Tomićev arhaičan jezik i stil pisanja, a takođe i njegov neuobičajen manir da o sebi piše i u prvom i u trećem licu, često u istom pasusu. Određena imena i nazivi (ličnosti, aviona, organizacija, itd) pisani su velikim slovima, onako kako ih je pisao Tomić. Takođe su zadržani i navodnici kod određenih imena i naziva. Originalna strana imena i nazivi, koje Tomić nije dao, napisani su na originalnom jeziku u zagradi. S obzirom da u Tomićevom tekstu ima određenih netačnosti, jer je on događaje opisivao po sećanju, mnogo godina posle dešavanja, potrebna objašnjenja, ispravke i tačni podaci dati su u fusnotama.