Taktika elementarni deo - Petar Vuk. Aracic

Djeneralstabni major Petar Vuk. Aracic

Nacelnik Djeneralstaba I konjicke divizije, Profesor Taktike u Vojnoj akademiji

Beograd 1923. godine

Dodatak - Slike uz taktiku

Petar Aračić (Beograd, 25. jun 1885 — London, 19. oktobar 1958) bio je jugoslovenski divizijski general.

Biografija

Rođen je kao sin generala Vukomana Aračića proslavljenog komandanta Užičke vojske u Prvom svetskom ratu i Milice, bio je brat Milivoja Aračića, političara.

Posle šest razreda gimnazije u Beogradu, Knjaževcu i Zaječaru (1902), postao je pitomac 35. klase Niže škole Vojne akademije, a kasnije i 20. klasu Više škole Vojne akademije sa generalštabnom pripremom koju je otpočeo 15. oktobra 1920. godine.

Nosilac je najviših jugoslovenskih, srpskih i inostranih odlikovanja.

Balkanski ratovi i Prvi svetski rat

Učestvovao je u ratovima od 1912. do 1918. gde je službovao u Šumadijskoj, Vardarskoj i Moravskoj Diviziji. Naročito se istakao kao komandant 1. bataljona 2. pešadijskog puka Knjaza Mihajla gde je komandovao operacijom oslobođenja Pančeva 8. novembra 1918. godine, gde je slavljen i poštovan kao oslobodilac Pančeva i nakon rata kao počasni stanovnik grada.

Između dva rata

Posle Prvog svetskog rata napredovao je u karijeri, obavljao više odgovornih dužnosti, od kojih su najznačajnije Načelnik Obaveštajnog odeljenja Generalštaba (1931-1936), i Komandant Dunavske Divizijske oblasti (1936-1938). Takođe je bio i predavač na Višoj školi Vojne Akademije, Vojni izaslanik u Poljskoj, kao i urednik časopisa Ratnik.

Drugi svetski rat i odlazak iz zemlje

Početkom rata, aprila 1941. godine, opozvan je iz penzije i postavljen za zamenika Komandanta Primorske armijske oblasti. Nakon Aprilskog sloma dospeo je u nemačko zarobljeništvo sve do 1945. godine, kada je izbegao u Ujedinjeno Kraljevstvo, u London, gde je i živeo do smrti 1958. godine. Od 1952. do 1955. godine je bio predsednik Srpske crkvene opštine u Londonu. Njegov grob se nalazi na groblju Kenzal Grin, na severu Londona.

Po rečima prote Miluna Kostića, bivšeg starešine crkve u Londonu, na njegovom grobu se nalazi zanimljiv epitaf: Ne tuguj reko Moravo, Lanište selo gizdavo, Mile se samo odmara, poput viteza prastara.

Karijera:

od 10. X 1906. Vodnik u 9. pešadijskom puku

od 27. XII 1913. Komandir 2. čete, 2. bataljona, 7. pešadijskog puka

u ratovima 1912-13 Ađutant Timočke divizije 1. poziva

u ratu 1914-18 od 1916. Pomoćnik načelnika štaba Šumadijske divizije 1. poziva,

Načelnik štaba 2. pešadijske brigade Vardarske divizije,

Načelnik štaba 1. pešadijske brigade Moravske divizije, Komandant 1. bataljona,2. pešadijskog puka Knjaz Mihajlo sa kojim je 09. novembra 1918. oslobodio Pančevo.

od 28. IV do 05. X 1920. Komandant 1. bataljona, 1. Podoficirske škole

od 25. XII 1921. U Štabu 1. Armijske oblasti 1922. Načelnik štaba 1. konjičke divizije i nastavnik Taktike u Nižoj školi Vojne Akademije

od 15. X 1923. do 15. X 1924. Načelnik štaba Konjičke inspekcije

od 15. X 1924. V. D. Načelnika štaba komande Dunavske divizijske oblasti

od 19. III 1926. Načelnik štaba Konjičke inspekcije

od 18. X 1926. Usavršavanje u Francuskoj u trajanju od šest meseci radi učenja jezika i upoznavanja francuske vojske

od 24. II 1927. V. D. Načelnika štaba Bregalničke divizijske oblasti

od 02. IV 1927. Vojni izaslanik u Varšavi, Poljska

od 18. I 1928. Načelnik štaba komande Dunavske divizijske oblasti

u školskoj 1929/30. Nastavnik Taktike na Višoj školi Vojne Akademije, pored redovnih dužnosti od 30. IV 1930. Komandant 56. regimente

od 30. IV 1931. V. D. Načelnika Nastavnog odeljenja Glavnog generalštaba

od 23. X 1931. do 06. IX 1936. Načelnik Obaveštajnog odeljenja Glavnog generalštaba od 06. IX 1936. do 30. X 1938.

Komandant Dunavske divizijske oblasti od 30. X 1938. do 12. IX 1940.

Komandant Boka kotorske od 12. IX 1940. Na raspoloženju od 12. XII 1940.

Penzionisan 03 - 17. IV 1941. Opozvan iz penzije, Zamenik komandanta Primorske armijske oblasti 1941—1945.

Ratni vojni zarobljenik u Nemačkoj 1945. Emigrirao u London, Ujedinjeno Kraljevstvo 1952—1955. Predsednik Srpske pravoslavne crkvene opštine u Londonu Unapređenja 1906. Pešadijski potporučnik 1913. Kapetan 2. klase 1918. Major 1923. Potpukovnik 1927. Pukovnik 1933. Brigadni general 1937. Divizijski general Odlikovanja

• Orden Jugoslovenske krune II, III i IV stepena
• Orden Karađorđeve zvezde IV stepena
• Orden Belog orla sa mačevima IV i V stepena
• Orden Belog orla V stepena
• Orden Svetog Save IV i V stepena
• različita rumunska, poljska, grčka, belgijska, bugarska i francuska odlikovanja

Petar je u svojoj karijeri napisao i četiri knjige, vojnih udžbenika:

1. Taktika; Elementarni deo 1. Beograd, 1923.
2. Taktika; Elementarni deo 2. Beograd, 1924.
3. Taktika; Manevarska i rovovska borba, Beograd, 1931.
4. Taktika pešadije i konjice, Beograd, 1931