Borislav Bogdanović-Ulje na platnu

Borislav Bogdanović
Tehnika: Ulje na lesonitu
Dimenzija sa ramom:70x89
Dimenzija bez rama:43x60
Godina nastanka:1927
Šifra:371
Rođen u Rumi, Vojvodina, Srbija, tada deo Austrougarske 3. aprila 1899 - Scottsdale, Arizona, SAD, 29. novembar 1970. ) bio je srpski i američki slikar i pijanista. Bio je otac holivudskog reditelja Petra Bogdanoviča. Osnovnu školu završio je u Rumi u Vojvodini, a gimnaziju je pohađao u Zemunu, gde je započeo muzičko obrazovanje. Slikarstvo je počeo studirati u Zagrebu 1916. godine kod profesora umetnosti Ljube Babića, zatim kod Tomislava Krizmana. Između 1919. i 1922. studirao je muziku na Praškom konzervatorijumu. Od 1922. do 1929. živio je i slikao u Rumi, a između 1929. i 1938. u Zagrebu kada se oženio Hermom Robinson (1918-1979) kojoj je držao časove klavira. Otišli ​​su u Sjedinjene Američke Države u martu 1939. Te godine, u julu u Kingstonu u Njujorku, rođen im je sin Peter Bogdanovič, poznati američki reditelj. Iako je od 1940. živeo i radio u Njujorku. do 1966. učestvovao je na umetničkoj izložbi u inostranstvu pod pokroviteljstvom kraljice Marije Jugoslavije u Londonu 1944. godine . Godine 1966. preselio se u Scottsdale, Arizona, gde je 1970. umro od pada sa skele dok je radio na zidnoj kompoziciji "Buffalo Hunt". Prvu izložbu imao je 1924. godine u Beogradu na "Izložbi beogradskih slikara i vajara". Jedinu samostalnu izložbu u zemlji imao je u Zagrebu od 1937. do 1938. Učestvovao je na brojnim kolektivnim izložbama u zemlji i Americi.

 Od 1931. do 1934. držao je „ Slobodnu slikarsku školu“ u Zagrebu.

U Zagrebu je bio član umetničke grupe „ Zagrebački likovni umetnici“ od 1934. godine, a boraveći u Beogradu bio je član „ Dvanaestorice“ [6] sa kojima je izlagao 1937. i 1938. U Americi je bio je član udruženja Artist's Ekuiti Association i Scottsdale Commission for Fine Art Commission. On je takođe napisao rad pod naslovom "Kulturni problemi u jugoslovenskoj istoriji" koji je objavljen 1944. u The Polish Reviev, Biltenu Poljskog instituta za umetnost i nauku u Americi.  Glavni elementi: boja, svetlost, materija koja je bila karakteristična za četvrtu deceniju 20. veka u srpskom slikarstvu mogu se identifikovati u delima Borislava Bogdanovića.  Zagrebački period od 1929. formirao ga je prvo kao crtača, a zatim i kao slikara posebnog tonalnog postupka, koji je postepeno napustio po dolasku u Beograd i prešao u čisti, živahni kolorizam. Njegov majstorski tretman slikarskog materijala posebno je naglašen u ondašnjoj kritici. Svetlost u boji bila je glavni umetnički sadržaj njegovih slika s kraja četvrte decenije. Upoređivan je sa članovima „ Pariske škole slikanja“ , iako je kratko boravio u Parizu 1938. Duh francuskog modernog slikarstva potpuno je preplavio njegove slike i definitivno obeležio njegov stvaralački rukopis.  U osnovi njegovih omiljenih motiva: mrtve prirode, cveća i voća, enterijera, bašta, pejzaža, aktova, figura i portreta, nalazi se izrazit crtački talenat koji, poput svojevrsne čvrste konstrukcije, stoji kao vrlo vidljiva podloga u njegovom slike. On je zapravo bio rođeni crtač, što su zapazili i naglasili mnogi kritičari. Kada je stigao u Njujork, galeristi su ga brzo prihvatili. Prvo ga je nemačka galerija Niredorf pozvala na kolektivnu izložbu "Uloga boje u savremenoj umetnosti" (gde je 1940. izlagao sa Mirom, Kleom, Makeom, a zatim su ga prvi primetili američki kritičari. Zatim tu je Holanđanin Karl Lilienfeld, koji tada vodi jednu od najpoznatijih galerija u New Yorku, gde je Bogdanović izlagao sa Marc Chagall, Maurice de Vlaminck, Andre Derain i Raoul Dufi 1941. Uz podršku galerista i kritičara, Bogdanović je počeo da stvara značajnu reputaciju među kolekcionarima u novoj sredini. Od 1966. živio je u Arizoni gdje je upoznao život američkih Indijanaca i krajolik oko njih. Šezdesetih godina prošlog veka, svoje poslednje cikluse iz takozvanih „ indijskih faza“ naslikao je monumentalnim kompozicijama. Iako se tokom tridesetogodišnjeg boravka u Americi Bogdanovićevo slikarstvo donekle promenilo, u osnovi je ostalo blisko evropskoj poetskoj i kolorističkoj intimnosti, što bi bila najtačnija estetska kategorija koja se može pripisati njegovom ukupnom slikarskom opusu.  

Samostalne izložbe

1937 - 1938: Salon Ulrich, Zagreb

1942: Lilienfeld Galleries, Njujork

1948: Galerije Van Diemen, Njujork

1952: Van Diemen - Lilienfeld galerije, Njujork

1958: Hammer Galleries, Njujork

1959: Francuska i galerija preduzeća, Njujork

1965: Galerija Stable, Scottsdale, Arizona [8]

1969: Pozorište Stagebrush, Scottsdale, Arizona

Posthumno

1972: Retrospektivna izložba, Građanska biblioteka, Scottsdale [9]

1975: Borislav Bogdanović 1899-1970, retrospektivna izložba, Muzej savremene umetnosti, Beograd